مطابق ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی: «هریک از اصحاب دعوا می‌توانند گواهان طرف خود را با ذکر علت جرح نمایند. چنانچه پس از صدور رأی برای دادگاه معلوم شود که قبل از ادای گواهی جهات جرح وجود داشته، ولی بر دادگاه مخفی مانده و رأی صادره هم مستند به آن گواهی بوده، مورد از موارد نقض می‌باشد و چنانچه جهات جرح بعد از صدور رأی حادث شده باشد مؤثر در اعتبار رأی دادگاه نخواهد بود. در صورتی که طرف دعوا برای جرح گواه از دادگاه استهمال نماید دادگاه حداکثر به مدت یک هفته مهلت خواهد داد.»