برای درک ماهیت بذل مدت ابتدا باید نگاه قانون گذار به اعمال حقوقی را دریابیم تا بتوانیم به طور دقیق مشخص کنیم که بذل مدت در زمره چه اعمالی است. از منظر حقوقی اعمال حقوقی به دو بخش کلی تقسیم می شوند. اولین دسته عقود هستند و دومی ایقاعات است.

 

عقد:

عقد عبارت است از توافق دو یا چند نفر در مقابل یکدیگر که هر کدام از طرفین تعهدی را در مقابل دیگری به عهده می گیرد. همانطور که از تعریف عقد پیداست، اراده و رضایت طرفین ارکان اساسی عقد یا قرداد است. به عنوان مثال عقد نکاح، عقد اجاره و عقد بیع که نیاز به قبول، رضایت و اراده طرفین دارد.

 

ایقاعات:

ایقاع بر خلاف عقود، اعمال حقوقی أست که تنها با اراده یکی از طرفین ایجاد می شود. بنابراین تحقق ایقاع نیازمند اراده طرفین نیست و با اراده یکی از طرفین محقق می شود. به عنوان مثال، اعمال برخی از حقوق تنها از جانب یکی از طرفین امکان پذیر أست، مانند طلاق که تنها با اراده زوج محقق می شود.