توهین میتواند بخاطر نحوه ارتکاب آن دارای مجازات بیشتری باشد؛ یعنی ممکن است شخص توهین کننده، با مرتبط کردن کلمات و عبارات به یکدیگر، شخص مقابل را در قالب یک قطعه ی نظم یا نثر، مورد اهانت قرار دهد. این کار را هجو می نامند، که از نظر لغت به معنی بدگویی کردن و برشمردن معایب کسی می باشد.
ماده ی 700 قانون تعزیرات به این جرم اشاره کرده و اینگونه مقرر داشته است که هر کس با نظم یا نثر و به صورت کتبی یا شفاهی کسی را هجو کند و یا هجویه منتشر کند، به حبس از یک تا شش ماه محکوم می شود. این جرم نیز مثل توهین ساده، مطلق بوده و تحقق آن نیاز به وقوع نتیجه ی خاصی ندارد. همچنین مثل سایر جرائم، وجود انگیزه شرافتمندانه در مرتکب فقط می تواند به استناد بند پ ماده 38 قانون مجازات اسلامی از زمره کیفیات مخففه محسوب شود.
توهین کیفری می تواند به اعتبار وسیله ارتکاب آن مثلا استفاده از مطبوعات یا استفاده از رایانه دارای مجازات شدیدتری باشد، که برای جلوگیری از اطاله کلام از شرح و تفصیل آن خودداری می شود.
