تا هنگامی که دین بر عهده راهن باقی است مرتهن می تواند از حق خود اعراض نماید چه بقای دین از بابت اصل باشد یا خسارات و غیره، حتی اگر مرتهن قبلا مبلغی دریافت کرده باشد. برابر ماده 38 آیین‌نامه اجراء، بخشیدن دین مدیون نسبت به خسارت یا قسمتی از اصل بدهی، مانع صدور اجرائیه نمی‌باشد و چون مرتهن حق دارد تقاضای صدور اجرائیه نماید حق اعراض‌ از ‌رهن نیز برای او محفوظ است. در صورت تلف واقعی یا حکمی مورد وثیقه، نیازی به اعراض ‌از ‌رهن نیست. چون سند خود به خود برابر ماده 117 آیین‌نامه تابع مقررات اسناد ذمه‌ای می‌گردد. در واقع، رهینه‌ای موجود نیست تا اعراض صورت بگیرد.