مالکیت تبعی، مالکیتی است که به واسطه مالکیت اصلی ناشی از قرارداد، ارث، اخذ به شفعه یا حیازت مباحات، بر ثمرات و متعلقات مال منقول یا غیر منقول مورد مالکیت، ایجاد می شود و حق هرگونه تصرف یا نقل و انتقال آنچه به واسطه مالکیت تبعی، به مالکیت درآمده، از آثار این مالکیت هستند. همچنین، قانون مدنی، به تبعیت از شرع مقدس، این نوع از مالکیت را در خصوص محصولات رشد کرده در زمین یا حمل حیوان ناشی از جفت گیری حیوان نر و ماده ای که مالک جداگانه دارند، به رسمیت می شناسد.