در ماده ی ۴۳۷ ق آ. د. م امده است: «با درخواست اعاده ی دادرسی و پس از صدور قرار قبولی آن الف) اگر محکومُ به، مالی باشد و امکان اخذ تامین و جبران خسارت احتمالی باشد به تشخیص دادگاه از محکومُ له، تامین مناسب اخذ و اجرای حکم ادامه می یابد. ب) اگر درخواست اعاده ی دادرسی مربوط به یک قسمت از حکم باشد حسب مورد مطابق بندهای الف و ب اقدام می گردد».
در عمل کمتر توقیف یا تاخیر عملیات اجرایی موکول به صدور قرار قبولی اعاده ی دادرسی می گردد. بلکه بیشتر با درخواست اعاده ی دادرسی دستور موقت مبنی بر توقیف یا تاخیر عملیات اجرایی با پرداخت خسارت احتمالی صورت می پذیرد.
