مطابق ماده ۲۹۱ قانون امور حسبی و رای وحدت رویه هیت عمومی دیوان عالی کشور ،وصیت نامه عادی در صورتی قابل تایید و تنفیذ از سوی دادگاه است که از طرف اشخاص ذی نفع ،صحت آن مورد اقرار واقع شود .در غیر این حالت حتی در صورت وجود ادله اثباتی دیگر برای صحت وصیت نامه عادی ،دادگاه حق تنفیذ و تایید آن را نخواهد داشت.