اولین تفاوت عقد قرض و عقد عاریه در این است که عقد قرض یکی عقد تملیکی است یعنی اینکه قرض دهنده مال خود را برای مدت مشخصی به مالکیت قرض گیرنده در می آورد و او در این مدت مالک مال مقروضه خواهد بود و هر گونه تصرفی که بخواهد می تواند در مال مقروصه بکند اما مثل یا قیمت آن را در پایان مدت به قرض دهنده برگرداند . اما در عقد عاریه تملیکی صورت نمی گیرد و مال در مالکیت عاریه دهنده می ماند و فقط اجازه استفاده از منفعت مال به عاریه گیرنده یا مستعیر داده می شود . موضوع تملیکی بودن مال منجر به نتایج حقوقی ای می شود که تفاوت دوم عقد قرض و عقد عاریه را به وجود می آورد .