در فقه و حقوق اسلامی، هبه به معنای تملیک عینی مجانی و بدون عوض است. این مفهوم حقوقی که در فصل نوزدهم قانون مدنی ایران تشریح شده، دارای ماهیت و ویژگی‌های منحصر به فردی است.