برای صدور حکم به صورت غیابی یکسری شرایطی در قانون پیش بینی شده است.
.شرط اول: اگر خوانده ی دعوی یا وکیل و نماینده ی او در جلسات رسیدگی هیچ یک اصلا حضور نداشته باشند. در اینجا می توانیم نتیجه بگیریم که اگر به جای خوانده وکیل یا نماینده ی او حضور پیدا کند در اینجا حکم غیابی نخواهد بود.
.شرط دوم: هیچ کدام از خوانده یا وکیل او اصلا لایحه دفاعیه ای تحویل نداده باشند و هیچگونه دفاع مکتوبی نداشته باشند.
.شرط سوم: اگر ابلاغیه جلسه رسیدگی، اصلا به خوانده یا وکیل او ابلاغ واقعی نشده باشد. زیرا اگر ابلاغ واقعی شده باشد و خوانده آن را دریافت کرده باشد او در جریان رسیدگی پرونده بوده است و حکم او، حکم حضوری محسوب می شود.
بنابراین در صورت وجود سه شرط فوق بطور همزمان، در اینجا حکم دادگاه بصورت غیابی است. اما در جایی که هر کدام از شروط فوق وجود داشته باشد، در اینجا حکم حضوری محسوب می شود.
ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی:
« حکم دادگاه حضوری است مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده قانونی وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و به طورکتبی نیز دفاع ننموده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد.»
