شرایط فسخ قرارداد=ب

=فسخ به استناد رضایت طرفین

=فسخ به استناد قانون

1. فسخ به استناد رضایت طرفین

طرفین یک معامله ممکن است در مواردی که برایشان دارای اهمیت است حق فسخ را در قرارداد درج نمایند. به عنوان مثال: در مبایعه‌نامه درج شود فروشنده در صورت عدم پرداخت ثمن معامله از سوی خریدار در تاریخ تعیین شده، حق فسخ دارد.

 

در این موارد وجود حق فسخ برای طرفین معامله ناشی از اراده طرفین و درج چنین حقی در قرارداد در هنگام انعقاد آن است. در قوانین و مقررات ممکن است حق فسخ برای یکی از طرفین در نظر گرفته شده باشد.

 

2. فسخ به استناد قانون

فسخ به استناد قانون، در مواردی است که اختیار فسخ معامله در شرایط خاصی که قانون مشخص کرده است، برای طرفین یا یکی از آنها به وجود می‌آید.

 

در قانون اختیار فسخ معامله، خیار نامیده می‌شود. به عبارت دیگر، فسخ به استناد قانون، در موردی است که یکی از خیارات در معامله موجود باشد و طرفین قرارداد یا یکی از آنها بتواند عقد را برهم زند.

دلایل فسخ معامله اتفاق چیست؟

1. فسخ معامله برای عدم انجام تعهدات:

مثال: خریدار از پرداخت وجه قرارداد امتناع کند یا فروشنده نتواند کالا را طبق توافق تحویل دهد.

 

2. فسخ قرارداد به دلیل وجود عیب در موضوع معامله:

مثال: اگر کالای معامله‌شده دارای نقص یا ایرادی باشد که قبل از معامله پنهان بوده و پس از آن آشکار شود.

 

3. فسخ معامله به دلیل فریب یا تدلیس:

مثال: در صورتی که یکی از طرفین با اطلاعات نادرست یا اقدامات فریبنده وارد معامله شده باشد.

 

4. اقاله معامله با توافق طرفین:

مثال: زمانی که هر دو طرف به صورت توافقی تصمیم به فسخ معامله بگیرند. این حالت معمولاً در قالب اِقاله صورت می‌گیرد.

انواع فسخ معامله

1. فسخ یک‌جانبه:

در این حالت، یکی از طرفین قرارداد به‌تنهایی و بدون نیاز به موافقت طرف مقابل، معامله را لغو می‌کند.

 

=شرایط: این نوع فسخ نیازمند دلایل قانونی یا شرایط خاصی است که در قرارداد یا قانون پیش‌بینی شده باشد.

مثال: اگر فروشنده ملک را در زمان توافق‌شده تحویل ندهد، خریدار می‌تواند معامله را یک‌جانبه فسخ کند.

2. اِقاله:

این نوع فسخ زمانی رخ می‌دهد که هر دو طرف با توافق یکدیگر تصمیم به لغو معامله بگیرند.

 

=شرایط: اِقاله معمولاً در شرایطی اتفاق می‌افتد که طرفین به این نتیجه برسند که ادامه معامله به نفع هیچ‌یک از آن‌ها نیست.

مثال: خریدار و فروشنده توافق می‌کنند که معامله را به دلیل تغییر شرایط مالی لغو کنند.

قانون فسخ قرارداد و معامله

قانون فسخ معامله، مجموعه‌ای از اصول و مقررات حقوقی است که به طرفین معامله این امکان را می‌دهد که به صورت یک جانبه، قرارداد را لغو و به تعهدات قراردادی خود خاتمه دهند. این قوانین و مقررات، به تعیین حقوق و وظایف طرفین در فسخ قرارداد، نحوه اعمال حق فسخ، شرایط لازم برای اعمال آن و تدابیر حفاظتی در صورت فسخ قرارداد می‌پردازد. مهمترین هدف این قانون اعطای حقوق متعادل به طرفین قرارداد در صورت فسخ معامله و حفظ منافع آن‌ها می‌باشد.

شرایط اِقاله معامله از طرف فروشنده و خریدار (توافقی)

اِقاله از طرف فروشنده یا خریدار به معنای انصراف از معامله و بر هم زدن آن است. در این حالت، طرف اقدام کننده به انحلال معامله، با توافق و رضایت طرف دیگر از معامله صرف نظر می‌کند. به عبارت دیگر، فروشنده یا خریدار با اجرای یک توافق خارج از قرارداد، به معامله پایان می‌دهد. این اقدام نیاز به موافقت طرفین دارد.

نحوه فسخ قرارداد چگونه است؟

1. ارسال اظهارنامه فسخ قرارداد

در این مرحله، اگر شما حق فسخ قرارداد دارید و می‌خواهید قرارداد را فسخ کنید، بایستی اراده خود مبنی بر فسخ قرارداد را به موجب اظهارنامه به طرف دیگر قرارداد اعلام کنید.

 

2. تایید فسخ قرارداد از دادگاه

پس از ارسال اظهارنامه چنانچه طرفتان فسخ قرارداد و اعاده به وضع سابق را نپذیرفت، بایستی جهت تایید فسخ قرارداد به دادگاه مراجعه نمایید. دادگاه درخصوص تایید یا رد فسخ معامله تصمیم نهایی را خواهد گرفت.

فسخ قرارداد یا فسخ معامله چیست؟

فسخ معامله به معنای لغو و پایان دادن به یک قرارداد است که می‌تواند به صورت یک‌جانبه یا با توافق دوطرفه انجام شود. این اقدام معمولاً در شرایطی انجام می‌شود که یکی از طرفین به تعهدات خود عمل نکند یا موانعی ایجاد شود که ادامه معامله را غیرممکن یا غیرمنصفانه سازد. فسخ معامله از جمله موضوعاتی است که نیازمند آگاهی کامل از قوانین و مقررات مربوطه است تا حقوق طرفین به درستی حفظ شود.

آیا وجه التزام می‌تونه به عنوان ابزار فشار استفاده بشه؟

بله، اما استفاده نادرست از آن ممکن است غیراخلاقی یا حتی غیرقانونی تلقی شود.

اگه طرف قبل از تخلف، قرارداد رو فسخ کنه، آیا وجه التزام قابل مطالبه‌ است؟

بستگی به شرایط قرارداد دارد. اگر فسخ مطابق با شرایط قرارداد باشد، وجه التزام قابل مطالبه نیست.

آیا وجه التزام می‌تونه به جای پول، به صورت خدمات یا کالا باشه؟

بله، به شرطی که در قرارداد به وضوح توافق شده باشد.

اگه طرف از پرداخت وجه التزام خودداری کنه، چقدر زمان می‌بره تا از طریق دادگاه به حقم برسم؟

زمان بستگی به پیچیدگی پرونده و سرعت رسیدگی دادگاه دارد، معمولاً چند ماه تا یک سال طول می‌کشد.

اگه تخلف موجه باشه، آیا باز هم وجه التزام پرداخت می‌شه؟

خیر. اگر تخلف ناشی از عوامل خارجی و غیرقابل کنترل (مانند حوادث طبیعی) باشد، وجه التزام قابل مطالبه نیست.

آیا وجه التزام می‌تونه به صورت درصدی از کل قرارداد تعیین بشه؟

بله، می‌تواند به صورت درصدی یا مبلغ ثابت تعیین شود، به شرطی که در قرارداد به وضوح ذکر شود.

اگه طرف مقابل از پرداخت وجه التزام خودداری کنه، چطور می‌شود او را مجبور به پرداخت کرد؟

باید از طریق دادگاه، دادخواست مطالبه وجه التزام تقدیم کنید و حکم دادگاه را اجرا نمایید.

اگه شرط وجه التزام مبهم نوشته بشه، آیا معتبره؟

خیر. شرط باید واضح و مشخص باشد، در غیر این صورت ممکن است توسط دادگاه رد شود.

اگه خسارت واقعی بیشتر از وجه التزام باشه، آیا می‌شود خسارت بیشتری مطالبه کرد؟

خیر. طبق ماده ۲۳۰ قانون مدنی، وجه التزام سقف خسارت است و نمی‌توان بیشتر از آن را مطالبه کرد.

آیا وجه التزام فقط یه مبلغ تنبیهی هست یا هدف دیگه‌ای هم داره؟

هدف اصلی جبران خسارت ناشی از تخلف است، نه تنبیه. همچنین به عنوان ضمانت اجرای تعهدات قراردادی عمل می‌کند.

اگر مرد وکالت بلاعزل در طلاق داده باشد، آیا می‌تواند آن را پس بگیرد؟

خیر، وکالت بلاعزل قابل فسخ توسط مرد نیست.

اگر مرد به طلاق راضی نباشد، آیا زن می‌تواند به تنهایی طلاق بگیرد؟

بله، اگر زن وکالت بلاعزل در طلاق داشته باشد یا بتواند عسر و حرج خود را در دادگاه ثابت کند.

آیا مرد می‌تواند از طلاق جلوگیری کند؟

در صورت اثبات عسر و حرج توسط زن، مرد نمی‌تواند از طلاق جلوگیری کند، مگر اینکه بتواند ادعاهای زن را رد کند.