- مرد تنها در مواردی می تواند با ادامه ی کار مستمر یا موقت یا دولتی همسر خود مخالفت کند و مانع او شود که شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیت زوجین متناقض باشد و صحت این امر تنها در دادگاه و دعاوی حقوق خانواده مشخص می شود .
۲- عدم اجرای تمکین از سوی زن ، تنها می تواند حقوق او در دریافت نفقه را از بین ببرد و تاثیر دیگری نخواهد داشت .
۳- در مسئله حضانت از فرزندان ، هم مرد و هم زن موظف به نگهداری و انجام وظایف خود نسبت به فرزندان می باشند و به طور کلی حتی با طلاق از بین نمی رود بلکه زن و شوهر می توانند این مسئولیت را پس از طی مراحل حقوقی ، به یکدیگر واگذار کنند .
۴- در صورت بروز این مسئله که مرد قبل از ازدواج ، صفاتی را به دروغ به خود نسبت داده باشد ویا به عنوان مثال مبتلا به بیماری لاعلاجی بوده و آن را از زن خود پنهان کرده باشد و پس از ازدواج ، این قضیه روشن شود ، زن این اختیار را دارد که به عنوان تدلیس در ازدواج ، تقاضای فسخِ نکاح کند .
۵- در صورتی که زن پیش از صدور حکم الزام به تمکیل به منزل مشترک خود با شوهرش برگردد ، حقوق او در مورد نفقه همچنان پابرجاست و نفقه ، به او تعلق می گیرد .
۶- در صورتی که خود مرد ، زن را از منزل مشترک خود بیرون کرده و اجازه ی بازگشت زن را ندهد ، پرداخت نفقه همچنان از وظایف اوست و نمی تواند منکر شود و از قانون نشوز استفاده کند .
۷- زن میتواند به موجب دادخواست ، استرداد جهیزیه خود را از دادگاه خواسته و برای اثبات اقلام جهیزیه، سیاهه جهیزیه که بامضاء زوج رسیده باشد، یا شهادت شهود یا اقرار شوهر لازم است.
۸- زن این اختیار را دارد که از حقوق همسر، حساب های بانکی و مطالبات او از اشخاص ثالث و نیز اموال وی در جهت وصول مهریه خود استفاده نماید و آن ها را توقیف کند .
۹- در صورتی که مرد توانایی مالی برای پرداخت مهریه به صورت کامل و در یک مرحله را نداشته باشد ، می تواند از دادگاه تقاضای تقسیط مهریه را کند .
۱۰- حدود اقساط مهریه در صورت توافق با توجه به اوضاع و احوال قضیه ، شهادت شهود ، نظریه کارشناسان رسمی ، تحقیقات محلی و میزان توانایی مالی مرد برای پرداخت مهریه ، تعیین می گردد .
۱۱- شکایت از اطرافیان به دلیل دخالت در روابط زوجین ، در دعاوی حقوقی خانواده قابل اجرا نمی باشد مگر اینکه عنوان مجرمانه ی دیگری به فعل آن ها ، نسبت داد .
