وجوه افتراق جرایم افتراء و نشر اکاذیب :

1)- انتساب جرم در افتراء باید صریح باشد لیکن درنشراکاذیب صراحت در انتساب شرط نیست.

2)- وسیله انتساب درافتراء موثرنیست لیکن درنشراکاذیب موثرومقید به کتابت است.
3)- سوء نیت خاص؛ قصد اضرار به غیر یاتشویش اذهان عمومی؛درافتراء به قول(ماده 697ق .ت ) شرط نیست لیکن درنشراکاذیب شرط است. به همین جهت، اعمال خلاف حقیقت مندرج درماده 698 قانون تعزیرات اعم ازجرم وغیرجرم و تصریح وتلویح است. بنابراین انتساب اعمال مجرمانه به قصد اضراربه غیر ویا تشویش اذهان عمومی به نحو خلاف واقع مصداق بزه نشراکاذیب است نه بزه افتراء .

4)- افتراء فقط ناظربه اشخاص حقیقی است لیکن نشراکاذیب علیه همه اشخاص اعم ازحقیقی وحقوقی قابل تحقق است .
استثناء :
درقانون مطبوعات افتراء به اشخاص حقوقی از طریق مطبوعات پذیرفته شده است .

5)-افتراء شفاهاً وکتباً قابل تحقق است لیکن نشراکاذیب باید صرفاً نوشتاری ومکتوب باشد.مثل پیامک باتلفن، اینترنت،اوراق چاپی وخطی یا کشیدن کاریکاتوریانقاشی

6)- افترای عملی (موضوع ماده 699 ق .ت )جرمی مقید است لیکن نشر اکاذیب هم چون افترای قولی ،جرمی مطلق است.