وقتی شما از کسی شکایتی دارید یعنی مدعی پرونده یا خواهان هستید و برای احقاق حقتان وارد یک دعوای حقوقی میشوید حتما باید دادخواست تهیه کنید. دادخواست برگههای چاپی است که ادعای مدعی در آن درج و برای رسیدگی در مرجع قضایی به دفتر دادگاه ارسال میشود. آنگونه که کارشناسان معاونت آموزش قوه قضاییه راهنمایی میکنند این اوراق چاپی را میتوان در همه دادگستریها و مجتمعهای قضایی سراسر کشور تهیه کرد؛ اوراقی که اگر اطلاعات خواسته شده در آن بدقت تنظیم شود مقدمهای خوب برای شروع یک دادرسی عادلانه خواهد بود.
البته برگههای دادخواست بنابر نوع خواسته خواهان با یکدیگر کمی فرق دارند اما در مجموع محتویات همه آنها مشابه همدیگر است به طوری که در اغلب آنها نام و نام خانوادگی، نام پدر، سن، محل سکونت و شغل خواهان، نام و نام خانوادگی، محل سکونت و شغل خوانده (خوانده یا مدعیعلیه کسی است که ادعا علیه او اقامه شده)، تعیین خواسته و بهای آن در دعواهای مالی، تعهداتی که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه میداند، عنوان دادخواست، شرح دادخواست (بیان ادله و وسایلی که خواهان برای اثبات ادعای خود دارد مثل اسناد، نوشتهها و شهود) و امضا یا اثر انگشت خواهان باید بدرستی درج شود. اگر هر کدام از این اطلاعات ناقص باشد دادگاه طی اخطاریهای به خواهان فرصت اصلاح میدهد و اگر خواهان اقدامی نکند دادخواستش رد خواهد شد پس ضروری است اگر بدون حضور وکیل دست به تنظیم دادخواست میزنید باید به این نکات توجه جدی داشته باشید.
چه وقت به دادگاههای عمومی حقوقی برویم
دانستن اینکه دادخواست ما باید در کدام دادگاه رسیدگی شود مانع سردرگمی و اتلاف وقت میشود برای همین اگر بدانیم هر کدام از دادگاهها به کدام دسته از دادخواستها رسیدگی میکنند به هدفمان نزدیکتر شدهایم. به طور کلی دادگاههای عمومی به 2 بخش حقوقی و کیفری تقسیم میشوند به طوری که دعوای حقوقی یا مدنی (مثل دعاوی تجاری، امور حسبی، ثبتی، مالکیتهای معنوی و صنعتی، دعاوی خانوادگی، دعوای موجر و مستاجر و دعاوی بینالمللی) در دادگاههای حقوقی و دعاوی که پس از طی مراحل دادسرایی منجر به صدور کیفرخواست میشوند در دادگاههای کیفری رسیدگی خواهند شد.
هر دادگاه صاحب یک قلمرو قضایی است که براساس تقسیمات کشوری تعیین میشود. برای همین خواهان نمیتواند دادگاه رسیدگیکننده به دادخواستش را به دلخواه انتخاب کند. آنگونه که کارشناسان معاونت آموزش قوه قضاییه میگویند همه دعاوی بجز در مواردی که قانون خلاف آن را تصریح کرده باید در محل اقامت خوانده اقامه شود. برای مثال کسی که ساکن تهران است و از فردی ساکن در اصفهان شکایت دارد باید در دادگاه عمومی اصفهان اقامه دعوا کند اما اگر خوانده در ایران نباشد اوضاع به شکل دیگری خواهد بود. در اینگونه موارد اگر خوانده در ایران اقامتگاه موقتی نیز نداشته باشد اما مال غیرمنقول دارد باید دعوا در دادگاهی اقامه شود که مال غیر منقول در حوزه آن واقع شده است.
در این میان دادگاههای خانواده مهمترین دادگاه عمومی حقوقی به شمار میروند که به خاطر وسعت موضوعات مطرح شده در آن در مجتمعهای مجزا مستقر شدهاند. به این ترتیب اگر فردی نسبت به مهریه، جهیزیه، اجرتالمثل و نحله ایام زوجیت، نفقه معوقه و جاریه، حضانت و ملاقات کودک، نسب، نشوز و تمکین، نصب قیم و ناظر، حکم رشد، ازدواج مجدد و شرایط ضمن عقد ازدواج دعوایی دارد باید به دادگاههای خانواده مراجعه کند.
چه وقت به دادگاههای عمومی کیفری برویم؟
کلید رسیدگی به دعاوی کیفری در دادسراها میخورد به طوری که پس از صدور کیفرخواست در دادسرا، موضوع در دادگاه عمومی کیفری رسیدگی میشود و اگر جرم احراز شود حکم مجازات مجرم صادر و اگر بیگناهیاش ثابت شود حکم برائت او صادر می شود. اما برخی جرائم به خاطر حساسبودنشان مستقیما در دادگاه کیفری مطرح میشوند و دیگر به دادسرا نمیروند مثل پروندههایی که موضوع آنها جرائم مشمول حد زنا و لواط (به جز سنگسار و اعدام) است.
در این میان برخی از جرائم کیفری در شعب ویژه رسیدگی میشوند که جرائم اطفال، سرقت، آدمربایی، صدور چک پرداختنشدنی، جرائم صنفی، جرائم مربوط به مفاسد اجتماعی، جعل، کلاهبرداری و جرائم کارکنان دولت از این جمله است.
گفته میشود مهمترین مرجع تخصصی کیفری، دادگاه عمومی کیفری رسیدگیکننده به جرائم اطفال است که به تمام جرائم اشخاص بالغ و نابالغ زیر 18 سال رسیدگی میکند. در این دادگاهها، قاضی مکلف است تا از ولی یا سرپرست قانونی طفل دعوت کند تا در حین دادرسی در دادگاه حضور داشته یا برای او وکیل تعیین کند برای همین اگر چنین فرصتی برای طفل مهیا نشود دادگاه برای او وکیل تسخیری تعیین میکند. این در حالی است که اگر نگهداری از طفل برای انجام تحقیقات یا جلوگیری از تبانی ضروری باشد یا او ولی یا قیم نداشته باشد تا صدور و اجرای رای، طفل به کانونهای اصلاح و تربیت سپرده خواهد شد.