Exemption Clause And Types Of It :
 شرط معافیت و انواع ان  :

In international contracts, a term which, if found to be part of a contract and effectual, will enable one party avoid responsibility he would otherwise carry.

منظور از شرط معافیت در قراردادهای بین المللی ، شرطی است که اگر بخشی از قرارداد باشد و موثر تشخیص داده شود ، یک طرف قرارداد را قادر خواهد ساخت که از مسؤلیت معاف گردد و الا مسؤل خواهد بود.


3 Types of Exemption Clauses :
سه نوع از شروط معاف کننده :


1) EXCLUSION CLAUSES:
١) شرط استثنا کننده :


The typical purpose of an exclusion clause is to exclude a party entirely from responsibility in the case of a breached contract. This may not exclude them from all responsibility, but it will protect them from any responsibility regarding a specific event.

هدف معمول یک شرط استثنا کننده ، مستثنی کردن یک طرف قرارداد از کلیه مسؤلیت ها در هنگام نقض قرارداد می باشد.

این شرط ممکن است طرفین قرارداد را از تمامی مسؤلیت ها مبری ننماید اما انها را در برابر هر مسؤلیتی در واقعه ای خاص محافظت می کند .




2) LIMITATION CLAUSES :
٢) شرط محدود کننده :


A more acceptable clause, in the realm of the court at least, is the limited liability clause, or limitation clause.
This does essentially the same thing as the exclusion clause, merely not to the same extent. A party is not totally excluded from liability in a certain event, but their liability is limited.


شرط مقبول تری در این زمینه ، حداقل در حوزه دادگاه، شرط مسؤلیت محدود می باشد.
این شرط اساسا همان شرط استثنا کننده  می باشد، صرفا نه تا ان حد.

در این شرط یک طرف قراردادی در یک واقعه خاص به طور کامل از مسؤولیت  استثا نمی شود، بلکه مسؤلیت انها محدود است.



3) INDEMNITY CLAUSES :
٣) شرط مصون کننده :


Indemnity clauses are the most complex of the three exemption clauses.
In an indemnity clause, one party agrees to “indemnify,” or to absorb the losses caused by that party,or defend, the other party.

This means that, rather than seeking to sue for damages, the one party agrees to protect the other party in the case of a lawsuit.


شروط مصون کننده از پیچیده ترین انواع مدلهای سه گانه شروط معافیت می باشند.

در یک شرط مصون کننده ، یکی از طرفین تعهد می نماید که طرف دیگر را مصون نموده و یا زیان های وارده توسط طرف دیگر را بپذیرد واز طرف دیگر دفاع نماید.
این بدین معنی می باشد ، به جای تحت تعقیب قرار دادن طرف مقابل جهت جبران خسارات ، طرف دیگر تعهد می نماید که شخص مصون نگه داشته شده را از هر گونه تعقیب قانونی مطرح شده علیه وی مصون نماید.