در مواردی ممکن است که به وکالت ازخوانده یا خواندگان در دعوایی دخالت داشته باشیم که خواسته آن و یا بخشی از خواسته آن مطالبه خسارت تأخیر تأدیه دین باشد.
برای نمونه ممکن است که خواهان دعوی به استناد چک صادره از ناحیه متوفی، دعوایی را به خواسته مطالبه وجه چک و خسارت تأخیر تأدیه آن به طرفیت وراث متوفی که ترکه را نیز قبول کرده اند مطرح کرده باشد و بخواهیم در خصوص آن قسمت از خواسته که موضوع آن خسارت تأخیر تأدیه است، دفاع مؤثری ارائه نماییم.
در اینگونه موارد، صرفنظر از صحت و سقم سند مستند دعوی باید در مورد آن قسمت از خواسته خواهان دایر بر مطالبه خسارت تأخیر تأدیه چنین دفاع کرد که:
نظر به اینکه موکل/موکلین به عنوان خوانده/خواندگان دعوی به خواهان مدیون نبوده و صرفاً با توجه به قبول قبول ترکه و تحریر آن «در صورت تحریر»، مسئول اداره و تصفیه ترکه و پرداخت دیون متوفی، آن هم از اموال مورث می باشند و با عنایت به اینکه حسب مقررات ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی، صرفاً این مدیونِ ممتنع از پرداخت دین است که مسئول پرداخت خسارت تأخیر تأدیه شناخته شده است نه قائم مقام قانونی وی، لذا دعوی خواهان در این قسمت وجاهتی نداشته و مستندا به ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی تقاضای صدور حکم بر بی حقی خواهان در این قسمت را می کنیم.
لازم به ذکر است چنانچه خسارت تأخیر تأدیه در زمان حیات مدیون با مطالبه دائن و امتناع مدیون تحقق پیدا کرده باشد، این خسارات تا زمان فوت و به عنوان دیون متوفی قابل مطالبه خواهد بود.
