فرق بین کلاشی و کلاهبرداری موارد ذیل است:

1- در هر دو جرم کلاهبرداری و کلاشی، تحصیل وجوه، اموال یا اسناد هست و از این لحاظ وجه اشتراک دارند ولی تفاوت در این است که در کلاشی تحصیل آگاهانه وجوه یا اموال یا اسناد یا خدمات از دیگری با فریب ولی بدون توسل به وسایل و عملیات متقلبانه قبلی توسط کلاش است. درحالیکه در کلاهبرداری تسلیم وجوه یا اموال یا اسناد توسط زیان دیده، بعد از توسل کلاهبردار به عملیات متقلبانه است که علت قبلی است برای تسلیم وجوه یا اموال یا اسناد.

2- از مصادیق کلاشی، استفاده از خدمات دیگری با قصد قبلی عدم انجام تعهد در قبال آن خدمات با احراز شرایطی است، مثل امتناع از پرداخت هزینه خدمات بعد از استفاده از آنها درحالیکه در حقوق ایران چنین امری نمی تواند کلاهبرداری باشد.

3- کلاشی موردی جنبه کیفری ندارد ولی عادت به کلاشی که با ارتکاب بیش از دو مورد به صورت عادت و حرفه انجام شده باشد مستوجب کیفر کلاشی است. درحالیکه کلاهبرداری با احراز شرایطی برای بار اول هم قابل مجازات است.
بدیهی است، دادگاه برای تحقق جرم کلاشی حرفه ای که مورد نظر قانونگذار است باید به ارتکاب بیش از دو بار کلاشی که برای احراز حرفه ای شدن ضرورت دارد مطمئن شود.

4- و در بزه  کلاهبرداری بردن مال دیگری باید محقق گردد اما در بزه  کلاشی همین که با انجام کلاشی قصد بردن مال را داشته باشد کفایت میکند، مانند شخصی که عمداً خود را به اتومبیلها میزند و اینگونه وانمود میکند که تصادف کرده است و راننده را مقصر جلوه میدهد و از وی در قبال أخذ رضایت پولی طلب میکند، قبل از دادن پول در صورت شکایت راننده، فرد با حصول شرایط بزه قابل تعقیب خواهد بود.