دفاع در قبال اتهام رانندگی در حال مستی بدین نحو است
در مواردی ممکن است که فردی که به اتهام رانندگی در حین مستی توسط ضابطین دستگیر و به مراجع قضایی معرفی شده است.
در چنین فرضی معمولاً متهم در حال مستی و در حالیکه مشغول رانندگی بوده است؛ در ایست های تعبیه شده بازرسی و یا توسط مأمورین راهور و با تست الکل، از رانندگی بازداشته شده و مآلاً به مرجع قضایی معرفی شده است.
بدین ترتیب در فرض مطروحه، متهم قطع نظر از آنکه مرتکب تخلف رانندگی شده یا نشده باشد؛ سانحه ای نیافریده و تصادف منتهی به قتل یا صدمه غیرعمدی را نیز رقم نزده است ولذا صرفاً به لحاظ رانندگی در حال مستی و طبعاً به اتهام شرب خمر بازداشت شده است.
برای دفاع از متهم در چنین مواردی، باید توجه داشته باشیم که بزه شرب خمر نیز در این موارد به متهم تفهیم می شود که در نگاشت های سابق، شیوه دفاع در قبال چنین اتهامی بیان شده و لذا از تکرار آن خودداری می شود.
اما در خصوص اتهام رانندگی در حال مستی؛ قطع نظر از اثبات یا عدم اثبات شرب خمر و مستی متهم در حین رانندگی، می توان دفاعی به شرح آتی تدارک دید:
رانندگی در حال مستی به کیفیت منعکس در ماده 718 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی؛ صرفاً یکی از کیفیات مشدده مجازات است نه جرم مستقل. در واقع رانندگی در حال مستی، چنانچه منتهی به قتل یا صدمه بدنی غیر عمدی به شرح مندرج در مواد 714 تا 717 کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی شود، باعث تشدید مجازات راننده مقصر خواهد بود والّا رانندگی در حال مستی، خود فی حدذاته در قوانین کیفری فعلی، فاقد وصف و عنوان مجرمانه است و صرفاً به موجب مقررات بند  «ب» ماده 10 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، مصداق یکی از تخلّفات رانندگی است نه جرم ولذا با عنایت به حاکمیت اصل قانونی بودن جرم و مستنداً به ماده 2 قانون مجازات اسلامی که جرم را رفتاری می داند که در قانون برای آن مجازات تعیین شده باشد و با عنایت به حاکمیت اصل برائت... حسب مورد از دادسرا یا دادگاه رسیدگی کننده، درخواست صدور قرار منع تعقیب یا حکم برائت را می نمائیم»
لازم به ذکر است که رانندگی بدون مستی به عنوان یک تخلف (نه جرم) مطابق با بند "ب" اصلاحی ماده 10 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی؛ مستوجب ۴/۰۰۰/۰۰۰ ریال جریمه و ضبط گواهی نامه رانندگی برای مدت شش ماه است.