جرم جاسوسی، هرگاه شخصی اطلاعات مهم یک کشور را در راستای انجام وظیفه خود در زمینه های نظامی، سیاسی یا امنیتی در اختیار اشخاصی قرار دهد که صلاحیت دسترسی به آنها را ندارند عمل مرتکب متضمن نوعی جاسوسی می باشد.
برای تحقق جرم جاسوسی مرتکب می بایست نسبت به سری بودن اسناد و مدارک علم داشته باشد و همچنین نسبت به عدم صلاحیت اشخاصی که اسناد و مدارک را در اختیار آنها قرار می دهد آگاهی داشته باشد. نکته- قصد سرقت از چیزهایی که جنبه محرمانه دارد جزئی از اسرار محسوب می شود.
جاسوسی معمولاً جرمی سازمان‌یافته و در عین حال فراملی است چراکه در آن اطلاعات حیاتی یک کشور از طریق یک نظام سازمان‌یافته و منابع انسانی، نه ابزاری مثل ماهواره‌های اطلاعاتی کشورها، در اختیار کشور یا کشورهای دیگر قرار می‌گیرد.
جاسوسی به عمل شخصی گفته می‌شود که با عناوین غیرواقعی و تقلب، اقدام به کسب اطلاعات، نقشه‌ها یا مدارک و اسناد مخفی و محرمانه کرده و اسرار نظامی، اقتصادی و سیاسی را تسلیم کشور بیگانه کند. همچنین خیانت به کشور عبارت است از: سوءقصد علیه امنیت کشور به وسیله ایجاد ارتباط با کشور دیگری که دارای سلطه و استقلال است.
گارو حقوقدان غربی درباره تعریف جاسوسی می گوید: جاسوسی عبارت است از جمع‌آوری و تملیک اطلاعات و تعلیمات اسناد قابل استفاده یک کشور خارجی بر ضد امنیت کشور خارجی دیگر. جاسوسی ممکن است که در سطح و اجتماعات کوچک‌تر نیز روی دهد. به عنوان مثال ممکن است بعضی از افراد اطلاعات خصوصی دیگران را بنا به انگیزه‌های مختلف جمع‌آوری کنند. هم چنین ممکن است بعضی از سایت‌ها یا نرم‌افزارها اطلاعات خصوصی افراد را جمع آوری کنند.
