بسیاری از انواع سوء عملکرد جنسی با درمان مسایل فیزیکی یا روانشناختی که زیر بنای آن‌ها هستند، بهبود پیدا می‌کنند. دیگر راهکار‌های درمانی عبارتند از:
• دارو درمانی: اگر دارو باعث اختلال جنسی شده باشد، تغییر آن می‌تواند مفید باشد. مردان و زنانی که نقایص هورمونی دارند دارو‌های هورمونی برای آن‌ها مفید است. برای مردان داروهایی، چون سیلدنافیل (ویاگرا)، تادالافیل (کیالیس)، واردنافیل (لویترا، استاکسین) و آوانافیل (استندرا) عملکرد جنسی را با افزایش جریان خون در آلت تناسلی بهبود می‌بخشد.
• درمان‌های فیزیکی: درمان هایی، چون دستگاه‌های خلا و ایمپلنت آلت تناسلی می‌تواند به مردانی که ناتوانی نعوظ دارند کمک کند. دستگاه خلا برای زنان نیز کارآیی دارد، اما پر هزینه است. دستگاه‌های گشاد کننده برای زنانی که واژن تنگی دارند مفید است.
• سکس درمانی: درمانگران رابطه جنسی می‌توانند برای کمک به زوجینی که مشکلات جنسی را تجربه می‌کنند و تمایل دارند از روابط جنسی لذت ببرند، کارآمد باشند. درمانگر یک مشاور زناشویی با تجربه است که در خصوص رابطه جنسی به شما مشاوره می‌دهد.
• درمان‌های رفتاری: شامل روش‌های متنوعی است، مانند کسب بینش نسبت به رفتار‌های خطرناک در رابطه یا تکنینک‌هایی مانند خود تحریکی برای درمان مسایل مرتبط با برانگیختگی و ارگاسم.
• روان درمانی: درمان با مشاور آموزش دیده برای افردی که سابقه آسیب جنسی، احساس اضطراب، ترس یا شرم و تصویر بدنی ضعیفی دارند، مفید است.
• آموزش و ارتباط: آموزش درباره فعالیت و رفتار‌ها و پاسخ‌های جنسی به فرد در غلبه بر نگرانی هایش، درباره عملکرد جنسی کمک می‌کند. صحبت با همسر درباره نیاز‌ها و نگرانی‌ها می‌تواند به غلبه بر موانع داشتن یک زندگی جنسی سالم کمک کند.
موفقیت درمان به مسایل زیر بنایی سوء عملکرد بستگی دارد. چشم‌انداز درمانی برای سوء عملکرد‌هایی که مرتبط با وضعیت‌های قابل درمان است، بهتر می‌باشد. سوء عملکرد‌های خفیفی که مرتبط با ترس، استرس و اضطراب هستند اغلب با مشاوره و آموزش و بهبود ارتباط بین زوجین بهبود پیدا می‌کنند.
