فکر کردن به انجام جرم : این مرحله غیر قابل اثبات است و فکر کردن به ارتکاب جرم تا زمانی که آغاز نشده یا عملی نشده مجازاتی ندارد.

اراده به انجام : در مرحله اراده به انجام فرد می خواهد جرمی را آغاز کند ول هنوز اقدام به تهیه ابزار مورد نیاز نکرده است .

تهیه ابزار مورد نیاز جهت ارتکاب جرم : نمی توان ثابت کرد ابزار تهیه شده جهت ارتکاب جرمی بوده است

برای مثال : ممکن است فردی چاقویی را به جهت نگهداری و یا استفاده از آن در امور منزل خریداری کند پس نمی توان هیچ کس را به دلیل خرید ابزار جرم مجرم دانست مگر در صورتی که خرید و فروش خود آن ابزار جرم باشد مانند خرید و فروش اسلحه . در این مورد حتی اگر فرد اقدام مجرمانه ای هم انجام ندهد به جهت معامله غیرقانونی اسلحه مجرم شناخته و مجازات کیفری در انتظار وی خواهد بود .

اقدام به انجام جرم : در این مرحله که شروع به جرم صورت گرفته قطعاً بنا به قانون دارای مجازات است .

یکی از شرایط تحقق این جرم ( فعل ) است ، مقصود از فعل، انجام فعل مجرمانه است .

به همین دلیل است که در صورت عدم انجام فعل مجرمانه، جرم مقید محقق نمی شود. شما تصور کنید حمل سلاح گرم توسط شخصی صورت گرفته است ولیکن اقدامی توسط آن سلاح به وقوع نپیوسته در نتیجه جرم مقید اتفاق نیفتاده است .ِ