قبل از هرچیزی لازم است بگوییم مطابق ماده ۲ قانون کار، کارگر کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می‌کند.
از سوی دیگر نیز کارفرما شخصی حقیقی یا حقوقی بوده که کارگر به درخواست او و در مقابل دریافت حق السعی برای او کار می‌کند.
کارفرما طرف مقابل کارگر در قرارداد کار است. زمانی که کارگر و کارفرما به توافق برای همکاری می‌رسند؛ بین آنها یک قرارداد به نام قرارداد کار تنظیم می‌شود.
مطابق با ماده ۷ قانون کار، قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق‌السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیر‌موقت برای کارفرما انجام می‌دهد.
