بر اساس ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی جدید در محکومیت های قطعی کیفری در جرایم عمدی و پس از اجرای حکم یا شمول مرور زمان در مدت زمان مقرر در این ماده ، محکوم از برخی حقوق اجتماعی به عنوان مجازات تبعی محروم می‌شود.
الف: ۷ سال در محکومیت به مجازاتهای سالب حیات و حبس ابد از تاریخ توقف اجرای حکم اصلی.
ب: سه سال در محکومیت به قطع عضو و قصاص عضو در صورتی که دیه جنایت وارد شده بیش از نصف دیه مجنی علیه باشد. نفی بلد و حبس تا درجه ۴
پ: دوسال در محکومیت به شلاق حدی، قصاص عضو، در صورتی که دیه جنایت وارد شده نصف دیه مجنی علیه یا کمتر از آن باشد. و حبس درجه ۵.
تبصره ۱: در غیر موارد فوق، مراتب محکومیت در پیشینه کیفری محکوم درج می‌شود.
لکن در گواهی های صادره از مراجع ذیربط منعکس نمی شود. مگر به درخواست مراجع قضایی برای تعیین یا بازنگری در مجازات.
تبصره ۲: در مورد جرایم قابل گذشت در صورتی که پس از صدور حکم قطعی با گذشت شاکی یا مدعی خصوصی، اجرای مجازات موقوف شود، اثر تبعی آن نیز رفع می شود.
تبصره ۳: در عفو و آزادی مشروط، اثر تبعی محکومیت پس از گذشت مدت های فوق از زمان عفو یا اتمام مدت آزادی مشروط رفع می شود.
محکوم در مدت زمان آزادی مشروط و همچنین در زمان اجرای حکم نیز از حقوق اجتماعی محروم می گردد.
بر اساس قانون، در موارد فوق، امکان صدور گواهی عدم سوء پیشینه کیفری برای محکوم وجود ندارد.
اما اگر مجازات تعیین شده غیر از موارد فوق باشد، اداره سجل کیفری دادسرای محل سکونت موظف به صدور گواهی عدم سوء پیشینه کیفری می‌باشد.
توجه داشته باشید که دادسرا حق ندارد، در گواهی صادر شده قید کند که متقاضی سابقه موثر کیفری ندارد. بلکه صراحتا بر عدم وجود پیشینه کیفری باید تاکید شود.
در صورتی که مقام قضایی از انجام این امر استنکاف ورزد موضوع از طریق دادسرای انتظامی قضات قابل شکایت است.
صرفا در استعلام های مراجع قضایی که در بازنگری حکم یا صدور آزادی مشروط مورد استفاده قرار می گیرد، درج سوابق کیفری مجاز است.
اما در محکومیت های کیفری غیر موثر دادسرا نمی تواند این موارد را در گواهی صادر شده درج کند و تخلف از قانون محسوب می شود.
مرجع رسیدگی به تخلفات قضات نیز دادسرای انتظامی قضات است.
