بر اساس قانون جعل سند یعنی ایجاد هر گونه سند و نوشته یا ساختن امضاء و مهر شخصیت‌های رسمی و غیررسمی، هم‌چنین دست بردن در تاریخ اسناد به وسیله خراشیدن، محو کردن، سیاه کردن و… و در نهایت اضافه کردن نوشته‌ای به محتویات سند و یا استفاده از مهر و علامت دیگران بدون اجازه آنها و به قصد تقلب.
بنابراین تعریف در جعل سند به صورت سنتی، عنصر فیزیکی و مادی این جرم قابل دیدن و محسوس است و با ابزارهایی نظیر کاغذ، قلم و جوهر سر و کار دارد.
امّا در مورد جرم جعل رایانه ای مجرم داده‌ها یا اطلاعات را در فضای کامپیوتری تغییر می‌دهد که این اطلاعات ممکن است به صورت داده‌های رایانه‌ای یا داده‌های پیام باشند؛ گفتنی است که «داده» به نمادهایی از اطلاعات و مفاهیم گفته می‌شود که در رایانه برای پردازش ثبت شده‌اند.
بنا بر توضیحات داده شده در هر دو جرم یعنی جعل رایانه‌ای و جعل سند به صورت سنتی، عنصر مادی وجود دارد که بر اساس نوعی دست‌کاری کردن و تغییر دادن اطلاعات است امّا با این توضیحات تفاوت بین عنصر مادی در جعل رایانه‌ای و جعل سند، مشخص می‌شود که در نوع جعل سند به صورت محسوس و فیزیکی وجود دارد امّا در نوع رایانه‌ای، این عنصر دیجیتالی است.
تفاوت دیگر این دو جرم در این است که برای انجام نوع سنتی، مهارت‌های فیزیکی و کار با ابزارآلات خاص و جوهر و قلم نیاز است امّا در نوع رایانه‌ای، نیاز به تخصص در امور کامپیوتری است و جاعلان در این عرصه معمولا افرادی تحصیل کرده و آشنا با فنون رایانه‌ای هستند.
تفاوت بعدی این دو جرم از نگاه قانون‌گذار در تعیین مجازات برای آنها مشخص می‌شود؛ برای جرم جعل رایانه ای از یک تا پنج سال حبس و جزای نقدی از دو تا ده میلیون تومان تعیین شده امّا برای جعل سند به صورت سنتی، علاوه بر جبران خسارت، انواع حبس‌ها تا طولانی مدت بر اساس نوع جعل و اهمیت قانونی آن تعیین شده است. هر دو نوع جعل ممکن است بر اساس اهمیت جرم تا درجه افساد فی الارض نیز بالا رفته و حکم اعدام در پی داشته باشد.
