مستنبط از ماده ۱۰۹۱ قانون مدنی در صورتی که مهر المثل در حق یک زن ثابت شود، می‌بایست با لحاظ عوامل و فاکتورهای مختلف مهر المثل توسط دادگاه تعیین شود. از جمله فاکتورهای مذکور می‌توان به ویژگی‌های زن، برتری‌های وی در مقایسه با سایر افراد مشابه، حیثیت خانوادگی و شخصیتی اشاره نمود.

علاوه بر مورد فوق وفق قانون ممکن است در موارد دیگری یک زن مستحق مهر المثل گردد. مانند آنکه وفق ماده ۱۰۹۹ قانون مدنی زوجه نسبت به فساد نکاح مطلع نباشد و با این حال مبادرت به نزدیکی نماید که در این صورت مستحق مهر المثل است.

همچنین بر مبنای ماده ۱۰۹۳ قانون مدنی اگر مهریه در عقد نکاح درج نشده باشد و به عبارت دیگر مهر المسمی نباشد و زوج پس از وقوع نزدیکی نسبت به طلاق اقدام نماید، زوجه مستحق مهر المثل است. البته لازم به ذکر است که به منظور تعیین مهر المثل بایستی شرایط فوق الذکر را در زمان وقوع نزدیکی در هریک از موارد فوق ملاک تعیین قرار داد.