در انتهای وکالتنامه های رسمی اگر حقی که قصد اعطای آن را به دیگری دارید، نیازمند تعیین حدود و اختیارات دارد می تواند صراحتاً از دفتردار مربوطه این موضوع را بخواهید.
برای مثال وکیل صرفاً اختیار فروش ملک موضوع وکالت را به اشخاص با خصوصیات مشخص دارد یا اینکه حق فروش ملک موضوع وکالت را به خود دارد یا ندارد و یا اینکه مبلغ ملکی که وکیل به موجب وکالتنامه می خواهد بفروشد، چقدر باشد.
اگر وکالت کاری تنظیم نموده اید، مشخص کنید که وکیل به چه ارگان ها و اداراتی می تواند رجوع کند و از طرف شما که اقداماتی می تواند در آن اداره انجام دهد که اگر از حدود این اختیارات خارج شد، اقدام وکیل فضولی و خارج از حدود اختیاراتش است و نسبت به شما اثر اجرایی ندارد.
در خصوص وکالتنامه های وکلای دادگستری حدود اختیارات آن عموماً چاپ شده در وکالتنامه ها می باشد.
این تصور برای شما ایجاد نشود که چون حدود اختیارات وکیل دادگستری در وکالتنامه چاپ شده است، شما حقی از بابت کاهش یا افزایش این حدود اختیارات ندارید، تصوری اشتباه می باشد پس شما می توانید حدود اختیارات وکیل را به تناسب دعوا تعیین کنید و وکیل دادگستری به خواست شما تمکین می کند.
نتیجتاً موکلین وکالتنامه های رسمی یا عادی بایست در تنظیم آنها شتابزده عمل نکنند و صرفاً به دنبال امضای وکالتنامه نباشند بلکه ابتدا وکالتنامه را کامل مطالعه با مواردی که در این نوشتار بیان شد مطابقت دهند و هر گونه ابهام یا پرسشی برایشان مطرح شد از دفتردار تنظیم کننده وکالتنامه یا وکیل دادگستری مربوطه جویا شوند و بدون اینکه ابهام مرتفع نشده به راحتی از کنار آن نگذرند چون ممکن است فردا روز همین ابهام تبدیل به مشکلی غامض شود.
