طبق ماده 9 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان مصوب 1399، هرگاه در اثر بیتوجهی و سهلانگاری اشخاص غیر از والدین نسبت به اطفال و نوجوانان نتایج زیر واقع شود، مقصر علاوه بر پرداخت دیه به شرح زیر مجازات می شود:
الف) فوت طفل یا نوجوان حسب مورد به مجازات حبس درجه پنج (بیش از 2 تا 5 سال) قانون مجازات اسلامی محکوم خواهد شد.
ب) فقدان یکی از حواس یا منافع، قطع، نقص یا ازکارافتادگی عضو، زوال عقل یا بروز بیماری صعب العلاج یا دائمی جسمی یا روانی و یا ایراد جراحت از نوع جائفه یا بالاتر حسب مورد به مجازات حبس درجه شش (6 ماه تا 2 سال) قانون مجازات اسلامی محکوم می گردد.
پ) نقصان یکی از حواس یا منافع، شکستگی استخوان یا دیگر اعضاء و یا بروز بیماری روانی به مجازات حبس درجه هفت (91 روز تا 6 ماه) قانون مجازات اسلامی محکوم می شود.
ت) جراحت سر و صورت و یا گردن در صورت عدم شمول هر یک از بندهای (ب) و (پ) به مجازات حبس درجه هشت ( حبس تا 91 روز) قانون مجازات اسلامی محکوم می شود.
ث) آزار جنسی ناشی از بیتوجهی و سهلانگاری شدید و مستمر حسب مورد به یکی از مجازات‌های درجه هشت قانون مجازات اسلامی.
لذا اگر این رفتارها، حال درهنگام کتک زدن بچه، و یا چه در غیر آن (بیتوجهی و سهلانگاری) توسط پدر یا والدین بروز شود، حسب مورد به مجازات تا حداقل مندرج در بندهای فوق محکوم می‌شوند، در خصوص بند «ت» این ماده در صورتی والدین مشمول حکم این تبصره می‌شوند که اقدامات لازم برای جلوگیری از صدمه را انجام نداده باشند و صدمه مستند به آنها باشد.
