تصمیمات دادگاه در مورد دعوا به دو دسته حکم و قرار تقسیم می‌شوند. حکم زمانی صادر می‌شود که دادگاه درباره ماهیت دعوی تصمیم جزئی یا کلی داشته باشد، در حالی که قرار به تصمیماتی اطلاق می‌شود که مستقیماً به ماهیت دعوی مربوط نباشد یا تأثیر قاطعی بر آن نداشته باشد.