مجرمین برای ارتکاب جرمی که قصد ارتکاب آن را کرده اند، امکان دارد از طرق و وسایل مختلفی استفاده نمایند که با توجه به آن ها وقوع جرم را تسهیل می نماید، حال امکان دارد که ذات و ماهیت این گونه وسایل خطرناک نبوده باشد و یا این که این گونه وسایل خطرناک بوده و خود آن ها به خاطر خطرناک بودن ، وسیله ی ارتکاب جرم محسوب شوند، مثل اسید که در جرم اسید پاشی مورد استفاده قرار خواهد گرفت حتی در مواردی هم امکان دارد که خود وسیله ی ارتکاب جرم و داشتن آن جرم نباشد، ولی در موضوع جرم مورد استفاده واقع شود و یا این که نگهداری آن وسیله خود جرم تلقی شود.
بعد از کشف و شناسایی مجرم و رسیدگی به اتهام و جرم انتسابی به وی ، اگر از وسایلی برای ارتکاب جرم استفاده شده باشد، در جریان رسیدگی امکان دارد که آن اشیا هم توقیف شود تا به روشن شدن قضیه و جریان وقوع جرم کمک شایانی نماید.
از طرفی هم به خاطر خطرناک بودن ماهیت برخی از وسایل برای ارتکاب جرم مصلحت ایجاب می نماید تا آن ها ضبط و در نتیجه معدوم شوند. امکان دارد که اموالی وجود داشته باشد که ناشی از ارتکاب جرم بوده و یا به وسیله ی جرم تحصیل شده باشد و پس از دستگیری مجرم، می بایست تکلیف آن اموال مشخص گردد و به مالکین آن مسترد شود.
این احتمال هم وجود خواهد داشت که مال ناشی از جرم یا وسیله ی ارتکاب جرم هم به نفع دولت ضبط و مصادره اموال خواهد شد و متعلق دولت قرار خواهد گرفت.
