هر زمان شخصی از دنیا می رود، ممکن است اموال و دارایی از خود بجا بگذارد، و ماترک قهرا در مالکیت ورثه قرار میگیرد، اما این انتقال به خودی خود صورت نمی گیرد و ممکن است توسط متوفی نسبت به اموال وصیت نامه ای تنطیم شده باشد، و با استناد به ماده ۸۳۳ قانون مدنی ورثه متوفی نمی تواند در مالی که نسبت به آن وصیت شده است تصرف کند، تا زمانی که موصی له رد یا قبول خود را به آنها اعلام نکرده است. اگر تاخیر این اعلام موجب تضرر ورثه باشد دادگاه موصی له ( کسی که به نفعش وصیت شده باشد) را مجبور می کند که تصمیم خود را معین نماید. و بعد از آنکه تکلیف وصیت نامه مشخص شد وراث میتوانند اموال را بین خود تقسیم نمایند، مگر اینکه مال مشاعی باشد و موصی له با سایر وراث شریک باشد، که در اینجا مال باید فروخته شود و تقسیم شود.