1-عدم اهلیت طرفین
یکی از شرایط اساسی صحت قرارداد، اهلیت طرفین است. اگر یکی از طرفین قرارداد (مثلاً فروشنده یا خریدار) صغیر، مجنون، یا غیررشید باشد، قرارداد باطل محسوب می‌شود.
2-عدم رعایت شرایط قانونی معامله
قانون مدنی ایران شرایطی برای صحت معامله تعیین کرده است، از جمله:
موضوع معامله باید معلوم و معین باشد: اگر مال موضوع قرارداد مبهم یا غیرقابل‌تشخیص باشد، بیع‌نامه باطل است.
معامله باید مشروع باشد: معامله درباره موارد غیرقانونی یا غیرشرعی، مانند اموال مسروقه، باطل است.
3-عدم مالکیت فروشنده
اگر فروشنده مالک مال موضوع قرارداد نباشد یا اختیار فروش نداشته باشد، بیع‌نامه فاقد اعتبار است.
4-وجود اکراه یا اجبار در قرارداد
در صورتی که یکی از طرفین تحت فشار یا تهدید مجبور به امضای بیع‌نامه شود، قرارداد باطل خواهد بود.
5-عدم رعایت اصول قانونی در تنظیم بیع‌نامه
برخی بیع‌نامه‌ها به دلیل نقایص فنی در تنظیم، مانند عدم ذکر جزئیات کامل معامله یا امضای ناقص طرفین، معتبر شناخته نمی‌شوند.
6-عدم وجود قصد و رضایت واقعی
اگر طرفین قصد واقعی برای انجام معامله نداشته باشند، بیع‌نامه باطل است. به عنوان مثال، قراردادهای صوری که تنها برای نشان‌دادن رابطه‌ای دیگر تنظیم شده‌اند.
