در هر نظام قضایی، یکی از چالش‌های اساسی، وجود آراء متفاوت و گاه متناقض در پرونده‌های مشابه است که می‌تواند موجب سردرگمی، بی‌اعتمادی عمومی و حتی ناعدالتی شود. به همین دلیل، مفهوم «آرا وحدت رویه» به وجود آمده است تا این تشتت و پراکندگی آراء را برطرف کند و تضمین کند که قوانین به صورت یکسان و هماهنگ در سراسر کشور اجرا شوند. به زبان ساده، آرا وحدت رویه حکم‌هایی هستند که توسط هیئت عمومی دیوان عالی کشور صادر می‌شوند و برای تمام دادگاه‌ها الزام‌آورند تا در پرونده‌های مشابه، تصمیمات یکسانی گرفته شود.
اهمیت ایجاد وحدت رویه در نظام قضایی بسیار زیاد است. وقتی دادگاه‌ها در موضوعات مشابه، آراء متفاوتی صادر کنند، علاوه بر ایجاد سردرگمی در قضاوت، زمینه تضییع حقوق افراد نیز فراهم می‌شود. آرا وحدت رویه با ایجاد یک رویه ثابت و مشخص، از صدور احکام متناقض جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود عدالت به شکلی یکنواخت و قابل پیش‌بینی اجرا شود. این وحدت در تفسیر و اجرای قانون، نه تنها به حفظ نظم قضایی کمک می‌کند، بلکه اعتماد عمومی به دستگاه قضایی را نیز افزایش می‌دهد.
نقش آرا وحدت رویه در تضمین عدالت و جلوگیری از تشتت آرا بسیار کلیدی است. این آراء به عنوان یک مرجع قانونی و قطعی، اختلاف نظرها را در تفسیر قوانین از بین می‌برند و راهنمایی روشن برای قضات در پرونده‌های مشابه فراهم می‌آورند. به این ترتیب، هر فردی که به دادگاه مراجعه می‌کند، می‌تواند مطمئن باشد که حکم صادره بر پایه یک تفسیر واحد و عادلانه از قانون است. این موضوع باعث ارتقاء امنیت قضایی، کاهش اختلافات حقوقی و تسریع در روند دادرسی‌ها می‌شود.
