1-ثبت دادخواست: زن باید ابتدا دادخواست طلاق خود را از طریق یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت کند. در دادخواست، دلایل درخواست طلاق (کراهت، عسر و حرج و مصادیق آن) باید به روشنی بیان شود.
2-ثبتنام در سامانه ثنا: برای دریافت ابلاغیههای قضایی به صورت الکترونیکی، ثبتنام در سامانه ثنا (ثبت نام الکترونیکی قضایی) الزامی است.
3-ارجاع به مشاوره: پروندههای طلاق ابتدا به مراکز مشاوره خانواده ارجاع داده میشوند. شرکت در جلسات مشاوره اجباری است و هدف آن تلاش برای صلح و سازش است.
4-دریافت گواهی عدم امکان سازش: اگر تلاشهای مرکز مشاوره برای ایجاد سازش بینتیجه بماند، گواهی عدم امکان سازش صادر میشود.
5-تقدیم مستندات بذل مهریه (در طلاق خلع): چنانچه طلاق از نوع خلع باشد، زن باید مدارک مربوط به بذل مهریه یا مال مورد توافق را به دادگاه تقدیم کند.
6-ارائه مدارک شناسایی: شناسنامه، کارت ملی و سند ازدواج یا رونوشت آن باید ضمیمه پرونده شود.
7-ارجاع به شعبه دادگاه خانواده: پس از طی مراحل اولیه، پرونده برای رسیدگی به یکی از شعب دادگاه خانواده ارسال میشود.
8-ابلاغ وقت رسیدگی: زمان و شعبه رسیدگی از طریق سامانه ثنا به طرفین اطلاع داده میشود.
9-جلسه رسیدگی در دادگاه: در جلسه دادگاه، قاضی به اظهارات طرفین و وکلای آنها گوش داده و دلایل و مدارک را بررسی میکند.
10-صدور رأی: پس از بررسی کامل، دادگاه رای خود را مبنی بر پذیرش یا رد درخواست طلاق صادر میکند. این رای میتواند گواهی عدم امکان سازش (در صورت موافقت با طلاق) یا حکم طلاق باشد.
11-ثبت طلاق در دفترخانه: پس از قطعی شدن رای، طرفین باید ظرف مدت معین به یکی از دفاتر رسمی طلاق مراجعه کرده و صیغه طلاق جاری و ثبت شود.