پزشکی قانونی (Forensic pathology) یکی از اصلیترین و مهمترین بخشها از علوم جنایی و قضایی امروزی به شمار میرود که اصلیترین هدف آن در بیشتر کشورها تعیین علت مرگ انسانهایی است که به دلایل مختلف جان خود را از دست دادهاند.
پزشکانی که در این حوزه فعالیت دارند وظیفه تعیین علت مرگهای ناگهانی را به عهده دارند تا بتوانند مشخص کنند فرد در اثر خودکشی، قتل، تصادف، و یا دلایل طبیعی جانش را از دست دادهاست. پزشکان قانونی برای تعیین دلیل مرگ از مجموعه ابزار و وسایلی و تکنیکهایی برخوردارند که رایجترین آنها کالبدشکافی است.
پیشرفت تکنولوژی و دانش در سراسر جهان در افزایش دقت تشخیص پزشکان و آسیبشناسان قانونی بسیار تاثیرگذار بودهاست، آزمایشهای DNA نمونهای قابل توجه در زمینه پیشرفتهایی است که در علم پزشکی قانونی صورت گرفتهاست، پدیدهای که با معرفیاش به متخصصان پزشکی قانونی تمامی تکنیکهای موجود را متحول ساخت.
تاریخچه پزشکی قانونی
برخی از مورخان إمحوتب، یکی از مشهورترین دانشمندان مصری را به عنوان اولین پزشک قانونی جهان معرفی میکنند زیرا وی صدراعظم و پزشک ویژه فرعون جوزر بود. در مصر باستان بازجوییهای قضایی درباره مرگ ناگهانی مقامات بلندپایه همراه با معاینات پس از مرگ بودند.
اولین نمونه معاینه پزشکی قانونی در سال 44 پیش از میلاد مسیح بلافاصله پس از قتل جولیوس سزار توسط دوستانش و همکارانش انجام شد. پزشکی که در آن زمان این وظیفه را به عهده داشت 23 زخم را روی بدن وی تشخیص داد که تنها یکی از آنها مرگبار بود، زیرا ظاهرا سناتورهای رومی تبحر چندانی در استفاده از خنجر و چاقو نداشتند و این احتمال وجود دارد که بروتوس که یک نظامی شناخته شده بود ضربه مهلک را وارد کرده باشد.
اولین کتاب در زمینه پزشکی قانونی در سال 1247 توسط سانگ چی در سلسله سونگ جنوبی چین نوشته شد، از وی به عنوان پدر پزشکی قانونی یاد میشود. این کتاب پنج جلدی براساس تجربیات سانگچی در معاینات پزشکی قانونی طی دوران حیاتش نوشته شدهاست.
اولین کتاب درباره پزشکی قانونی در اروپا در سال 1507 با نام کد بمبرگ منتشر شد. این کتاب به اندازهای مورد توجه قرار گرفت که چند سال پس از انتشارش امپراطور کارل پنجم قوانین جزایی را به کلی تغییر داد و آن را قانون جزایی کارولینا نامید، قانونی که سنگ بنای قانون جزایی آلمان شناخته میشود. در این قانون پزشکی قانونی در دادگاهها از اهمیت ویژهای برخوردار است و رای دادگاهها در کنار دیگر مدارک موجود و شهادتها، باید براساس گزارشهای پزشکان قانونی صادر می شد.
در اواخر قرن نوزدهم پزشکی قانونی به ویژه در آمریکا به عنوان بخشی جداییناپذیر از علم پزشکی به زیرشاخهای برای تحقیق و تجسس درباره مرگ تبدیل شد. در سال 1890 در بالتیمور آمریکا به انجمن بهداشت و سلامت دستور داد دو پزشک را تحت عنوان محققان پزشکی معرفی کند و وظیفه انجام تمامی کالبدشکافیها را به آنها بسپارد.
در نهایت زمانی که آسیبشناسی و سم شناسی همراه با این دانش در حل هزاران پرونده جنایی و قضایی به کار گرفتهشدند، پزشکی - آسیبشناسی قانونی اولین بار در سال 1959 به واسطه تاسیس هیات آسیبشناسی آمریکا به رسمیت شناخته شد. کانادا در رسمیت بخشیدن به این هیات به شدت کند عمل کرده و تا سال 2003 اقدام به راهاندازی چنین هیاتی نکرد.
ابعاد پزشکی قانونی
آسیبشناسی و پزشکی قانونی شکل عملی پزشکی قضایی است و پزشک قانونی به پزشکی میگویند که دوره آناتومی آسیبشناسی را گذرانده باشد، وظیفه کالبدشکافی و تعیین دلیل مرگ افراد را به عهده داشته باشد، و گزارشی حاوی انواع نشانههای فیزیکی مشاهده شده روی بدن قربانی و در نهایت علت دقیق مرگ را ارائه دهد.
تبدیل شدن به یک پزشک قانونی رسمی و وظایف یک پزشک قانونی در کشورهای مختلف متفاوت است. با این همه در اکثر کشورهای جهان، علاوه بر بررسی دلیل مرگ قربانیان، این متخصصان وظیفه انجام آزمایشها و معاینات پزشکی روی قربانیانی که در قید حیات هستند، قربانیان تجاوز یا سواستفاده جنسی و همچنین مظنونانی که در بازداشت پلیس به سر میبرند را نیز به عهده دارند. بسیاری از پزشکان قانونی در کنار حرفه اصلی خود به عنوان پزشک عمومی و یا متخصص در رشته دیگری از پزشکی به فعالیت میپردازند.
وظیفه پزشک قانونی چیست؟
وظیفه اصلی این متخصصان کمک به دادگاه و پلیس در حل پروندههای قضایی،جنایی یا پزشکی پیچیدهاست که از آن جمله میتواند به کشف دلیل مرگ افراد اشاره کرد: شرایطی که مرگ در آن رخ داده و جراحاتی که میتوانند منجر به مرگ شوند.
این متخصصان تمرکز اصلی فعالیتهای خود را روی معاینه اجساد قرار میدهند. این معاینات شامل بازبینی سابقه پزشکی قربانی، معاینات خارجی و اسکن بدن، و در نهایت معاینات داخلی و کالبدشکافی است تا دلیل مرگ با جزئیات کامل و دقیق مشخص شود. طی این پروژه، پزشک و آسیبشناس قانونی به همکاری متخصصانی مانند سمشناسان، هیستوپاتولوژیستها، میکروبیولوژیستها و همچنین متخصصان ژنتیک نیازمند خواهند بود و یا به منظور افزایش توانایی در انجام تحقیقاتش این دانشها را فراخواهد گرفت.
این متخصصان همچنین باید در صحنههای وقوع جرم حاضر شده و پیش از تغییر دادن آن به عکسبرداری و جمعآوری مدارک موجود بپردازند. اثرانگشت، نمونهبرداری از بافتهای طبیعی،خون،مو یا ناخن و دیگر آثار بهجا مانده در صحنه از اصلیترین وظایف این پزشکان در صحنه جرم است.
کالبدشکافی چیست؟
کالبدشکافی روند معاینه پزشکی است که روی متوفی انجام میشود تا به این شکل عوامل موثر در مرگ وی مشخص شوند. کالبدشکافی با هدف کشف اطلاعاتی به شرح زیر انجام میشوند:
- دلیل مرگ
- هویت متوفی
- زمان مرگ
- شدت و شکل جراحتها
- شرایطی که منجر به مرگ فرد شده
- الگوی جراحتها و مرگ به منظور جلوگیری از وقوع رویدادی مشابه
دلایل مرگ براساس گزارش پزشکان قانونی نیز معمولا به این شرح دستهبندی میشوند
- خودکشی
- تصادف
- مرگ طبیعی
- قتل
- نامشخص
کالبدشکافی در کنار وظیفه اولیهاش میتواند در جمعآوری مدارک و شواهدی که در حین مرگ فرد به جاماندهاند کمک کند، برای مثال کشف مدارکی که میتوانند منجر به شناسایی مضنون یا متهم شوند و یا مدارکی که به تعیین هویت متوفی کمک خواهند کرد.
نوشتن گزارشهای رسمی، حضور در دادگاهها و شهادت دادن درباره پروندههای مختلف از دیگر وظایفی است که به عهده این متخصصان قرار گرفتهاست. ورود به این حرفه ویژگی بدنی خاصی نیاز ندارد اما با گذشت زمان، پزشکان و آسیبشناسان قانونی به دلیل تداوم قرار گرفتن در معرض صحنههای دلخراش و خشن ممکن است دچار بحرانهای احساسی شوند.
میانگین حقوق در کشورهای مختلف جهان
حقوق این حرفه دشوار مانند حقوق بسیاری از مشاغل دیگر به عواملی مانند تجربه، موقعیت، کارفرما و میزان تخصص بستگی دارد. میانگین حقوق سالانه این تخصص در آمریکا از 76 هزار دلار تا 116 هزار دلار برآورد شده است، متناسب با اینکه متخصص در مرکزی خصوصی یا دولتی مشغول به کار باشد. در هندوستان حداقل حقوق پزشکان قانونی سالانه هزار و 536 دلار و حداکثر آن چهار هزار و 300 دلار تخمین زده شده است. در کانادا نیز پزشکان و آسیب شناسان قانونی درآمدی از 65 هزار دلار تا 92 هزار دلار دارند. استرالیا و انگلستان نیز وضعیت مشابه با کانادا داشته و میانگین درآمد سالانه این متخصصان در استرالیا 85 هزار دلار است.