معمولا مردم در هنگام تصمیم برای ثبت شکایت کیفری با خود به این سوال فکر می کنند که مراحل ثبت یک شکایت کیفری چیست. برخی هم بدون این که فکر کنند مراحل ثبت شکایت کیفری چیست مستقیم به کلانتری محل مراجعه می کنند.
اما برای این کار از کجا شروع کنیم؟ قبل از آن بهتر است با ۲ اصطلاح آشنا شوید و بدانید کدامیک از این ۲ نوع شکایت را باید مطرح کنید: حقوقی یا کیفری.
یکی از مشکلاتی که مراجعان دادگستری زیاد با آن مواجه میشوند، تفکیک ۲ عنوان «شکایت کیفری» و «شکایت حقوقی» است. برای موفقیت در دادگستری، دانستن تفاوتهای این ۲ عنوان بسیار مهم است. همین اول بدانید که دعوای کیفری مربوط به عملی است که برای مرتکب آن، دادگاه مجازات تعیین میکند، ولی برای دعوای حقوقی، دادگاه مجازاتی در نظر نمیگیرد و فقط مرتکب عمل را به دادن حقوق قانونی دیگران یا انجام دادن تکالیفش ملزم میکند.
تفکیک شکایت کیفری و حقوقی
یادتان باشد شکایت کیفری را روی هر کاغذی میتوان نوشت و به مرجع قضایی برد، اما شکایت حقوقی حتما باید روی ورقه مخصوصی به نام «دادخواست» نوشته شود، وگرنه مورد پذیرش قرار نمیگیرد. شما میتوانید ورقه دادخواست را از دادگستریها بخرید. این ۲ عنوان تفاوت دیگری نیز دارند: شکایت کیفری برای رسیدگی ابتدا به مرجعی به نام دادسرا برده و بعد از انجام شدن تحقیقات در کلانتری و دادسرا، به دادگاه فرستاده میشود، ولی دادخواست حقوقی باید مستقیما به دادگاه برده شود.
شکایتهای کیفری را بدون استفاده از وکیل هم میتوان در دادگستری مطرح کرد، ولی اکثر شکایتهای حقوقی باید به وسیله وکیل دادگستری مطرح شود؛ مثلا برای مطرح کردن شکایتهایی که موضوع آنها مالی و بیشتر از یک میلیون تومان است، حتما باید از وکیل استفاده شود. برای مطرح کردن شکایت کیفری (از هر نوعی که باشد) فقط یک تمبر ۲ هزار تومانی لازم است که در دادگستری روی آن زده میشود.
در زیر ۵ مرحله ثبت شکایت کیفری را شرح میدهیم:
۱- مراجعه به دادسرا
با شکایت شاکی، دادسرا موظف به رسیدگی میشود و نمیتواند از رسیدگی به آن امتناع کند، برای طرح شکایت شاکی باید به دادسرایی مراجعه کند که جرم در حوزه آن رخ داده است، بنابراین اگر جرم در مشهد اتفاق افتاده است، نمیتوانید در تهران طرح شکایت کنید، گام اول تنظیم شکواییه و تقدیم آن به دادسراست.
نوشتن شکایت و تقدیم آن به دادسرا تشریفات دادخواست را ندارد و قانون ساده از کنار آن گذر کرده است، البته شکایتی که شما به دادسرا ارایه میکنید باید حداقلهایی داشته باشد که بعداً به بیان آن میپردازیم اما این شرایط و حداقلها بسیار کمتر از بایدها و نبایدهای تنظیم دادخواست است. البته با وجود این که تهیه شکواییه سادهتر از دادخواست است باز هم به شما توصیه میکنیم که با یک متخصص در این خصوص مشورت کنید، منظور از متخصص کسی است که تخصص در علم حقوق دارد؛ بنابراین از این توصیه به مشورت، مراجعه به عریضهنویسان دادگاه و دادسرا را برداشت نکنید. هر چند بعضی از این افراد تجربه زیادی در نوشتن چنین عریضههایی دارند؛ اما نمیتوان انتظار داشت که اشراف کامل به همه موضوعات داشته باشند.
قاعدتاً هرچقدر پول بدهید آش میخورید؛ بنابراین قیمت ارزان نوشتن یک عریضه نباید شما را فریب دهد، البته خوبی رسیدگی کیفری این است که اگر شما عنوان جرم را اشتباه بنویسید به هر حال دادسرا دلایل و مدارک را بررسی خواهد کرد و اگر تشخیص دهد که عنوان شما درست نبوده است و عنوان مجرمانه دیگری بر عمل صدق میکند همان عنوان را بهکار خواهد برد.
ثبت الکترونیک شکوائیه
قوه قضائیه برای سرعت بخشیدن به این کار و صرفه جویی در وقت، راه حل اینترنتی را ارائه داده تا شاکی، وکیل یا نماینده اش بتوانند به صورت الکترونیکی این شکایت را از طریق سامانه ثبت نام الکترونیک شکوائیه تقدیم کنند.
۲- نوشتن شکواییه
شکایات در برگی تنظیم میشوند که «شکواییه» نام دارد. برخلاف دادخواستهای حقوقی، نیازی نیست که شکواییه در برگههای مخصوصی که توسط قوهی قضاییه تنظیم شده است نوشته شود، بلکه میتوان شکواییه را در برگههای معمولی نیز تنظیم کرد. اما طبق قانون، نوشتن موارد ذیل الزامی است:
- نام و نام خانوادگی، نام پدر، سن، شغل، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل، تابعیت، مذهب، شمارهی شناسنامه، شمارهی ملی، نشانی دقیق، در صورت لزوم آدرس ایمیل، شمارهی تلفن ثابت و همراه، کدپستی شاکی
- موضوع شکایت، تاریخ و محل وقوع جرم
- ضرر وارده به مدعی و مورد مطالبهی وی
- ادلهی وقوع جرم، اسامی، مشخصات و نشانی شهود و مطلعان در صورت امکان
- مشخصات و نشانی مشتکی عنه یا مظنون در صورت امکان
پس از درج موارد فوق و تکمیل شکواییه، شاکی باید آن را امضا و به دادسرا یا دادگاه مربوط ارائه کند. دادسرا یا دادگاه پس از انجام دادن بررسیهای لازم، دستورات مقتضی را برای پیگیری به ضابطان قضایی اعلام میکند.
ذینفع شکایت
یادتان باشد بعضی از جرایم هستند که باید شاکی خصوصی داشته باشند تا رسیدگی به آنها در دادسرا شروع شود. در این پروندهها، فقط شخصی میتواند طرح شکایت کند که ذینفع باشد. اگر گذرتان به کلانتری یا دادسرا افتاده باشد، حتما شاهد جر و بحث افرادی با مقامهای دادسرا بودهاید که برای پیگیری پرونده خویشاوندان و آشنایان مراجعه کردهاند و با پاسخ منفی مقامهای قضایی و کارمندان روبهرو شدهاند. معمولا این افراد خیلی زود از کوره در میروند و حس میکنند که در مسیر شکایت آنان سنگاندازی شده است. این در حالی است که معمولا هیچ سوء نیتی در این باره وجود ندارد.
مقامهای قضایی و کارکنان دادگاهها برای رعایت قانون و البته حفظ حقوق شاکی و متهم نمیتوانند اطلاعات پروندهها را در اختیار هر کسی قرار دهند. به هر حال، هنگام طرح شکایت، از شاکی درباره مشخصات و نشانیاش سؤال و هویت و سمت شاکی در طرح شکایت احراز میشود. چه بسا شخصی اعلام شکایت کند، ولی در طرح آن ذینفع نباشد. برای مثال، در جرایم قابل گذشت مانند ترک انفاق یا فحاشی، اگر اعلامکننده شکایت ذینفع در طرح دعوا نباشد، دادسرا به شکایت او ترتیب اثر نخواهد داد؛ مانند اینکه کسی به دلیل ترک انفاق دوستش از سوی همسر او طرح شکایت کند! در این حالت، چون وی فاقد سمت در طرح شکایت است و ذینفع نیست، به شکایت او ترتیب اثر داده نمیشود.
۳- شروع رسیدگی به شکایت کیفری ، تحقیقات مقدماتی
بعد از طرح شکایت کیفری، پرونده در دادسرا مورد رسیدگی قرار میگیرد و تحقیق های مقدماتی شروع میشوند و دادسرا به کمک ضابطان دادگستری به تحقیق در مورد جرم و تعقیب متهم میپردازد.نکتهای که باید مدنظر قرار داد آن است که لزوما در مرحلهی دادسرا جلسهای تشکیل نمیشود و احتمال دارد که دادستان و دادیار و بازپرس، طرفین را به صورت جداگانه احضار کنند و به مدارک و دلیل های ارائهشده رسیدگی و رأی مورد نظر خود را صادر کنند.
در صورتی که در این مرحله، تحقیقات مقدماتی مقام رسیدگی را قانع کند که جرمی واقع شده است ، در این صورت کیفرخواست به دست دادستان تنظیم میشود و به دادگاه صالح ارسال میشود و از این مرحله به بعد، پرونده به دست قاضی دادگاه مورد رسیدگی قرار میگیرد. اگر دلایل شما کافی باشد، متهم به طریق قانونی احضار یا دستگیر میشود و در اولین فرصت و قبل از اتمام ۲۴ ساعت از زمان دستگیری، صریحا و به روشنی، دلایل توجه اتهام به او تفهیم شود. توجه داشته باشید که سرنوشت شکایت شما در این مرحله هنوز معلوم نیست پس رسیدگی مقدماتی دادسرا صرفا به منظور جمعآوری ادلهی مورد احتیاج و رد پروندههایی است که ادلهی کافی ندارند و این دادگاه است که باید در نهایت در مورد واقع شدن یا نشدن جرم نظر بدهد.توجه داشته باشید که سرنوشت شکایت شما در این مرحله هنوز معلوم نیست.
۴- رسیدگی در مرحلهی نخستین
بعد از ورود پرونده به مرحلهی دادگاه و تعیین وقت رسیدگی، جلسهی دادرسی با حضور طرفین تشکیل میشود. قاضی دادگاه با توجه به تحقیقات دادسرا و گزارشهای ضابطین دادگستری و با اخذ اقرار طرفین و شهادت شهود به پرونده ورود پیدا میکند.
پرونده در دادسرا بررسی خواهد شد و حتی اگر منتهی به کیفرخواست شود، باز هم این دادگاه است که باید در مورد واقع شدن یا نشدن جرم نظر بدهد. متهم در تمامی این مراحل از این حقوق برخوردار است:
- حق دارد وکیل همراه خود داشته باشد تا هنگام تحقیق، در جلسه تحقیقات حضور پیدا کند.
- حق دارد در مقابل پرسشهای قاضی سکوت کند و از امضای صورتجلسه تحقیقات خودداری کند.
- پرسشها از متهم باید در خصوص جرم ارتکابی باشد، نه موضوعات دیگر. برای مثال، در اتهام سرقت، قاضی حق ندارد از متهم درباره اعتیاد او به مواد مخدر پرسش کند یا اینکه قبل از تفهیم اتهام، کاغذ سفید را در اختیار او قرار دهد تا در مورد گناهانی که تاکنون مرتکب شده است، بنویسد.
- نمیتوان از متهمان به طور جمعی تحقیق کرد و باید به صورت انفرادی از آنان تحقیق شود، مگر در مواردی که نیاز به مواجهه حضوری است.
۵- رسیدگی در مرحلهی تجدیدنظر
در صورتی که قاضی دادگاه تحقیقات صورتگرفته توسط دادسرا را ناقص بداند یا مورد های تازه ای درمورد پرونده کشف کند، پرونده را برای تکمیل تحقیقات به دادسرا ارجاع میدهد یا خود اقدام به تکمیل تحقیقات میکند. به جز آراء مربوط به دیهی کمتر از یک دهم دیهی کامل، حبس تا سه ماه، جزای نقدی تا یک میلیون تومان و شلاق تا ده ضربه، دیگر رأیهایی که به دست قضات صادر میشوند قابل اعتراض و تجدیدنظر میباشند.
در پایان باید این نکته را هم اضافه کرد که حتی اگر متهم اتهام را قبول کند به این معنی نیست که تحقیقات خاتمه یافته است. ممکن است این اقرار متهم برای فرار سایر همدستان او از مجازات باشد و از طرفی اقرار متهم باید برای قاضی اقناع وجدانی حاصل کند و منطبق با محتویات پرونده باشد. پس با اولین پاسخ و بدون پرسشهای دقیق نمیتوان به تحقیقات خاتمه داد.
انتخاب وکیل مناسب
در آخر باید مسئلهای را مورد توجه قرار داد. متأسفانه در بیشتر موارد، شاهد عدم رضایت عموم مردم در مراجعه به نهادهای قضایی و احقاق حق هستیم. یکی از اصلیترین علل این عدم رضایت، ناآگاهی مراجعین از جزئیات قانونی وعدم توجه به دستوراتی است که به دست مقامات قضایی صادر میشوند.
یکی از این دستورات، مواعد و مهلت زمان هایی است که به دست مقامات و مسئولین قضایی اعلام میشوند. این مهلتها غیرقابل تجدید هستند؛ مهلتهای ده روزه جهت رفع نقص، مهلت بیست روزه جهت تجدیدنظر، حضور در ساعتی که پرونده مورد رسیدگی قرار میگیرد و رد دادخواست در صورت عدم حضور یا تأخیر و…