در حالت اول معمولاً در روند رسیدگی به بعضی از پرونده‌های حقوقی اگر فردی محکوم شود، مثلاً فردی که چند ماه نفقه همسر خود را پرداخت نکرده باشد و همسر او نیز درخواست دریافت نفقه بدهد و با اثبات ادعای او، مرد محکوم به پرداخت نفقه شود ولی از پرداخت آن امتناع ورزد، آن زمان قاضی پرونده برای این‌که فرد را مجبور به اجرای حکم یعنی پرداخت نفقه کند، حکم جلب او را صادر خواهد کرد.

 در حالت دوم گاهی حکم نهایی پرونده‌ای که در جریان رسیدگی است، صادر نشده و فرده خوانده هنوز در مرحله‌ی اتهام است و متهم به انجام جرمی می‌باشد، نه مجرم. اما بنا بر دلایلی مثل حساسیت پرونده و امکان فرار متهم، قاضی پرونده برای رسیدگی بهتر به پرونده و انجام تحقیقات بیشتر، حکم جلب فرد متهم را صادر می‌کند. معمولاً این افراد را موقتاً در مکانی به نام بازداشتگاه نگه می‌دارند.