حق‌العمل کاری نوعی «نمایندگی ناقص» است. چراکه حق‌العمل کار به نام خود معامله می‌کند. بر همین اساس مسئولیت‌های ناشی از قراردادی که منعقد کرده است، بر عهده‌ی خودش می‌باشد. اما حقوق، منافع و مزایای ناشی از قرارداد برای آمر (شخص دستوردهنده) است.

در این رابطه باید توجه داشت که حق‌العمل کار در صورتی تاجر محسوب می‌گردد که شغل معمولی خود را این کار قرار دهد. در غیر این صورت و با یک‌بار حق‌العمل کاری، تاجر محسوب نمی‌گردد.