طبق اصول و مقررات کلی حقوقی، برای مطالبه هر حق باید موعد آن فرا رسیده باشد و در اصطلاح حال شده باشد. فلذا طلب یا مالی که هنوز زمان ادا و مطالبه آن نرسیده است را نمی‌توان از دادگاه مطالبه نمود و صدور قرار تأمین خواسته نیز از این قاعده و اصل مستثنی نمی‌باشد مگر اینکه دو شرط وجود داشته باشد:
شرط اول) حق مستند به سند رسمی باشد.
شرط دوم) حق در معرض تضییع و تفریط باشد.
بنابراین برای گرفتن قرار تأمین نسبت به حقی که هنوز موعد آن نرسیده است، چنانچه هر دو شرط مذکور توأمان وجود داشته باشد، می‌توان قرار تأمین گرفت و جالب است بدانید که در اینصورت خواهان باید ظرف 10روز بعد از رسیدن موعد طلب یا تسلیم دین، دعوای اصلی خود را مطرح کند و الا دادگاه می‌تواند به درخواست خوانده قرار مذکور را لغو نماید.
