اصل کلی بر غیر قابل گذشت بودن جرایم می باشد و قانون گذار این نکته را در ماده 103 قانون مجازات اسلامی بیان داشته است، و از طرفی دیگر لیست جرایم قابل گذشت را در ماده 104 قانون مجازات اسلامی آورده است و هر جرمی که در این بین نام آن آورده نشده باشد غیر قابل گذشت می باشد.
در لیست مذکور به برخی از مصادیق جرم تخریب نیز اشاره شده است که عبارتند از:
تخریب اشیاء منقول و غیر منقول متعلق به دیگری
آسیب وارد نمودن به حیواناتی که توسط دولت شکار آن ها ممنوع است و حیوان حلال گوشت دیگری
تخریب اسناد تجاری و غیر تجاری متعلق به دیگری
تخریب درختان باغ دیگری به جهت عدم مراقب و آّبیاری که جزء وظایف فرد بوده است.
تخریب اصله درخت خرما دیگری به هر وسیله
تخریب و هتک حرمت منازل و املاک غیر
مصادیقی از جرم تخریب که در فوق گفته شد به جهت احصا نمودن قانون گذار جرایم قابل گذشت و هر موردی از تخریب که جزء موارد فوق نباشد غیر قابل گذشت می باشد.