در تعریف اینکه ودیعه چیست اینگونه میگوییم که ممکن است مالی به دو صورت به امانت گذاشته شود : یکی آنکه مالک مال را با اراده و اختیار نزد شخصی به امانت میگذارد و دیگری امانت شرعی یا قانونی که اراده ی مالک در آن بی تاثیر است و قانون تحت شرایطی مالی را امانت محسوب کرده است.
عقد ودیعه همان امانت مالکانه است یعنی مالک به اختیار مال خود را به شخصی میسپارد تا به نیابت از او مال را حفظ کند.
ماده 607 قانون مدنی در تعریف اینکه ودیعه چیست میگوید:
” عقدی ست که به موجب آن یک نفر مال خود را به دیگری میسپارد برای آنکه آن را مجانا نگاه دارد . ودیعه گذار ، مودع و ودیعه گیر را مستودع یا امین می گویند.”
ودیعه عقدی ست رضایی ، اذنی و جایز ؛ پس هر کدام از مالک یا امین هر زمان بخواهند میتوانند ودیعه را فسخ کنند .
همانطور که از ماده 607 قانون به وضوح قابل استنباط است عقد ویعه عقدی رایگان است. اما این به معنی بطلان شرط عوض ضمن ودیعه یا ضمن عقد خارج نمیباشد اما این شرط جنبه فرعی خواهد داشت.اگر شرط عوض به عنوان تعهد اصلی در برابر تعهد امین به حفظ مال قرار بگیرد باید این عقد را اجاره ی اشخاص نامید.
