معمولا وقتی صحبت از قوانین تصادف با عابر پیاده به میان می‌آید، همه تصور می‌کنند تحت هر شرایطی حق با عابر و راننده مقصر است. این تصور از همان‌جایی نشات می‌گیرد که در ابتدا عنوان کردیم. یعنی بی‌دفاع بودن عابر پیاده در برابر وسایل نقلیه موتوری.
اما موضوع اصلی این است که یک اتومبیل به خودی‌خود هویت قانونی ندارد و در اصل راننده و مالک این وسیله هستند که به آن شخصیت قابل‌شناسایی می‌بخشند.
حال اگر در تصادف با عابر راننده گواهینامه معتبر داشته باشد، با سرعت مجاز رانده باشد، اصول رانندگی شهری از جمله احترام به چراغ‌ها را رعایت کرده باشد، خودرویش فاقد نقص فنی و ایمنی باشد و همه تلاش خود را برای پیشگیری از تصادف به‌کار بسته باشد، در عوض عابر پیاده مثلا در یک اتوبان از عرض معبر گذشته یا وقتی چراغ راهنمایی اصلی سبز و چراغ مخصوص عابر قرمز بوده جلوی خودرو پدیدار شده باشد؛ در این شرایط آیا بازهم مقصر راننده است؟
براساس ماده ۲۶ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی بی‌تردید نه. پاسخ منفی است.
در تصادف با عابر الزاما راننده مقصر حادثه نیست و این تقصیر می‌تواند کاملا بر عهده عابر پیاده یا راننده باشد. اما در موارد بسیاری تقصیر با درصدی که توسط کارشناسان راهنمایی‌ورانندگی و قضایی تعیین می‌شود، میان راننده و عابر تقسیم خواهد شد.
