طلاق: این عبارت که طلاق به اختیار و اراده مرد واقع می شود را تقریبا همه شنیده ایم. با در نظر گرفتن این مثال می توان گفت که عنصر و ویژگی اصلی ایقاع این است که به اراده یک شخص واقع می شود و در واقع برخلاف عقد است که نیازمند دو اراده است.
فسخ: با در نظر گرفتن نوع قرارداد معمولا شرایطی آورده می شود که چنانچه محقق نشوند شخصی که شرط به سود وی ایجاد شده (در اصطلاح حقوقی مشروط له) این امکان برایش ایجاد می شود که قرارداد را خاتمه دهد و یا اصطلاحا فسخ نماید.
وصیت عهدی: در این وصیت موصی و یا همان شخصی که وصیت نموده است؛ انجام دادن یکسری کارها و یا امورات را برای بعد از فوت خویش به وصی (شخص انجام دهنده مورد وصیت) واگذار می نماید. لازم به ذکر است که با رد وصی این وصیت منتفی می شود. نکته حائز اهمیت این است که حق رد یک طرفه توسط وصی به وصیت عهدی اختصاص دارد و در سایر موارد ایقاعات لحاظ نشده است.