در اصلاح لغوی، رهن را ثبات یا به‌تعریف دیگر، بازداشت یا حبس می‌خوانند اما در علم حقوق به‌قراردادی اطلاق می‌شود که در آن مال یا مقداری پول به‌عنوان وثیقه به‌عنوان دین به طلبکار پرداخت می‌شود. به‌عبارت دیگر وقتی فردی مالی را به‌دیگری بدهی دارد، مبلغی را به او وثیقه می‌دهد تا طلبکار بتواند درصورت دریافت نکردن طلبش، آن مال را وصول کند. چنانچه شروطی در رابطه با اینکه زمان تحویل مال مورد رهن در قرارداد قید شده باشد، در درستی آن نباید تردید کرد.