وصی در لفظ: به معنای کسی است که وصیت‌کننده او را مأمور اجرای وصیت خودکرده است. در اصطلاح فقه: به کسی میگویند که بنا بر وصیت کسی پس از مرگ، وی می‌تواند اموال او را تصرف کند.