در اقامتگاه اجباری بطور استثنایی قانون بر خلاف اصل حاکمیت اراده برای شخص یا اشخاصی مکانی را به عنوان اقامتگاه درنظر می‌گیرد. این اجبار می‌تواند به دلیل وابستگی فرد به افراد دیگر یا به دلیل مشاغل و مقام آن‌ها باشد.