خیار عیب، خیاری است که به موجب وقوع نقص یا مشکل در موضوع عقود قابلیت استناد دارد. به عبارت دیگر، در مواردی که عیوبی در موضوع عقود یافت شود که در زمان تنظیم قرارداد پنهان بوده‌اند، این امکان برای اشخاص ایجاد می‌شود قرارداد خود را به صورت یک جانبه به پایان برسانند. منظور از عیب در اینجا، نقصی است که ارزش موضوع عقد را تقلیل یا منافع متعارف آن را کاهش دهد. برای اعمال این خیار، شرایطی وجود دارد. به این صورت که اشخاص باید نسبت به وجود چنین معایبی در موضوع عقد ناآگاه باشند. علاوه بر آن، عیوب مزبور باید در زمان انعقاد عقد وجود داشته باشند.