تملک در حقوق مدنی به معنای تصرف مال است. به عبارت دیگر، مالکیت به هر عمل یا رویداد حقوقی با هدف ایجاد یا انتقال مالکیت اشاره دارد. مالکیت یک حق دائمی است که شخص می‌تواند در حد قانون مالی را بگیرد و از تمام مزایای آن استفاده کند. این حق جامع‌ترین حقی است که یک شخص می‌تواند نسبت به مال بیشتر داشته باشد و دارای سه ویژگی خاص مطلق و دائمی است.
مالکیت رابطه‌ای است بین یک شخص یا مالک و دارایی او که به او اجازه می‌دهد از اموال خود هر طور که می‌خواهد استفاده کند. در عین حال این رابطه باعث می‌شود که دیگران از مالکیت ملک مورد نظر منع شوند. در واقع حق مالکیت یک قانون اجتماعی است و اولین قانونی است که جامعه پذیرفته و به شهروندان خود منتقل کرده است.
