قانون روابط موجر و مستاجر مصوب ۱۳۵۶، که به قانون موجر و مستاجر معروف است، مقررات خاصتری را در مورد اجاره وضع کرده است. این قانون در مورد اجاره خانهها و آپارتمانهای مسکونی، مغازهها و اماکن تجاری، و اراضی کشاورزی، مقررات خاصی دارد. از جمله مقررات مهم قانون موجر و مستاجر میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- حداکثر مدت اجارهخانه و آپارتمان مسکونی برای هر دوره اجاره، دو سال است.
- در پایان مدت اجاره، اگر مستاجر مایل به تمدید اجاره باشد، باید قبل از انقضای مدت اجاره به موجر اعلام کند.
- اگر موجر، مستاجر را بدون داشتن دلیل موجه از استفاده از عین مستاجره منع کند، مستاجر میتواند الزام موجر به اجاره دادن عین مستاجره را از دادگاه درخواست کند.