در قوانین ایران، اراضی موات مفهومی حقوقی و ملکی است که تحت نظارت دولت قرار دارد. به موجب ماده ۱ آیین‌نامه اجرایی قانون مرجع تشخیص اراضی موات، این اراضی زمین‌هایی هستند که سابقه احیا و بهره‌برداری ندارند و به صورت طبیعی باقی مانده‌اند.