برای احیای قانونی اراضی موات، سه شرط اساسی وجود دارد:
=عملیات عرفی آبادسازی: شامل زراعت، درختکاری، ساخت بنا و ایجاد راههای دسترسی
=قصد تملک: احیاکننده باید قصد مالک شدن داشته باشد، زیرا آباد کردن بدون قصد تملک موجب مالکیت نمیشود
=رعایت مقررات: احیاکننده موظف است تمامی مقررات مربوط به این موضوع را رعایت کند
علاوه بر این، تحجیر که شامل سنگچینی اطراف زمین یا کندن چاه است، به تنهایی موجب مالکیت نمیشود و تنها حق اولویت در احیا را ایجاد میکند.